Gustav Adolf Joachim Rüdiger Graf von der Goltz, urodzony 8 grudnia 1865 roku w Sulechowie, był postacią znaczącą w kontekście historii wojskowej. Zmarł 4 listopada 1946 roku w Kinnsegg, obecnie znanym jako Bernbeuren. Był generałem majorem w Armii Cesarstwa Niemieckiego, co podkreśla jego wiodącą rolę w strukturach wojskowych swojego czasu.
Rüdiger von der Goltz miał również doświadczenie militarne jako uczestnik I wojny światowej, co sprawiło, że jego strategia i decyzje miały istotny wpływ na różne operacje wojskowe.
Życiorys
W lutym 1918 roku Rüdiger von der Goltz objął dowództwo dywizji niemieckiej, znanej jako „wschodnia dywizja morska” lub „dywizja bałtycka”. Ta jednostka osiedliła się w Finlandii, gdzie aktywnie uczestniczyła w konfliktach z Czerwonymi w 1918 roku. W tej samej Finlandii Goltz zorganizował tzw. „Fiński Korpus”, który stał się częścią Armii Niemieckiej, współpracując z fińskim generałem Carlem Mannerheimem w realizacji jego polityki.
Od stycznia 1919 roku Rüdiger von der Goltz zwrócił swoje dowództwo ku niemieckim siłom operującym w rejonie Morza Bałtyckiego. Już w lutym tego samego roku, obejmując 6 Korpus Rezerwowy, miał pod sobą jednostki złożone z łotewskich Niemców Bałtyckiej Landeswehry, oddział księcia A.P. Lievena, niemiecką „Żelazną Dywizję”, oraz białogwardzistów. Jego działania skierowane były głównie przeciwko oddziałom Armii Czerwonej w regionie Kurlandii.
Rządził w kontekście politycznej reorganizacji Bałtyku, stając się zwolennikiem utworzenia Królestwa Bałtyckiego. W kwietniu, w Lipawie, zdołał rozbroić łotewskie siły zbrojne, co doprowadziło do obalenia rządu K. Ulmanisa. W efekcie umożliwiło to powstanie proniemieckiego rządu Andrievsa Niedry. 23 maja, Goltz zajął Rygę. W czerwcu, po uzgodnieniach z nowym rządem Łotwy, włączył „Żelazną Dywizję” do wojsk łotewskich i podjął ofensywę aż na terytorium Litwy, jednak został zmuszony do wycofania się z tego regionu.
We wrześniu efektywnie włączył swoje siły do białej Północno-Zachodniej Armii. Niemniej jednak w październiku, pod wpływem Ententy, został usunięty przez rząd Niemiec ze swojego stanowiska, co przyczyniło się do rozformowania niemieckich wojsk. W okresie od 1924 do 1933 roku pełnił funkcję przewodniczącego Niemieckiego Związku Obrony Ojczyzny. Natomiast od 1934 roku stał na czele Cesarskiego Związku Byłych Oficerów. Goltz był również autorem pamiętników, w których utrwalono jego doświadczenia.
Przypisy
- a b The Bavarian Paramilitary Scene (1919-1923), [w:] Otis C.O.C. Mitchell, Hitler’s stormtroopers and the attack on the German Republic, 1919-1933, Jefferson: McFarland, 62, 2008 r., ISBN 978-0-7864-3912-6, LCCN 2008034160, OCLC 212328295.
Pozostali ludzie w kategorii "Inne":
Urszula Łangowska-Szczęśniak | Marek Oliwa | Bernadetta NitschkeOceń: Rüdiger von der Goltz